Pençe-i kahrında feleğin zâre düştüm
Bî-rahmı zenâat eyleyen yâre düştüm
Sîne-i mecrûhum mihnete âşinâ ya
Eyvah ki bilmeden gül sanıp hâre düştüm
N’ideyim ümmîdim firdevs'e irmekti âh
Bir vech-i gudubet, rûh-ı hun-hâre düştüm
Gam yemem velâkin kadr u kıymetten bî-haber
Hem işve vü nâze, hem sitem-kâre düştüm
Her dem ki yedinde bu derdin esir Kutlu
Uğrunda felâhm bî-tâb (u) bî-çâre düştüm.